Eerste concert van “Given” deed muziektheater zinderen!

Rozenburgse Courant, 25 september 2012
Maar liefst twee keer op één dag trad het popkoor “Given”op in het Muziektheater, zaterdag jl,voor een uitverkocht huis. Zoiets is bij mijn weten nog niet eerder op Rozenburg voorgekomen. Dit koor, dat heel veel aandacht heeft voor de zang, munt uit met een wervelende show, die van het begin tot het einde een feest is.

Al bij het eerste ‘I Gotta Feeling’ valt de choreografie op, in het donker komt de helft van het koor op, de rest volgt later. Een koor dat heel mooi zacht kan zingen, toont kwaliteit. Zo ook met ‘This is a Night’. De eerste nummers werden begeleid. Maar nu, á cappella, ‘Stand by me’. De zaal zingt mee. Een zeer sterk nummer is ‘When you say nothing at all’, de zangers breeduit op het podium, hierbij valt hun zwart, grijs en zilveren kleding mooi op. Bij elk nummer nemen de zangers, 46 stuks totaal, een andere positie in, bijzonder plezierig om te zien, een levendig geheel. Wat zullen ze hier vreselijk op gestudeerd hebben. ‘Little One’, gezongen door de dames. Een beeldig gezongen lied. Ter afwisseling een lied waarvan de eerste helft door de mannen wordt gebracht, dat is al heel fraai, maar dan het totale koor ‘Zij’: Schitterend in één woord. Zeer knap nu ‘Thriller’, gevolgd door ‘Lion Sleeps Tonight’ met gloedvolle solo van Jeroen Giese. De sfeer die het nummer uitstraalt is heel sterk, het koor zingt á cappella –owimbo-we- en heeft een slaapzacht einde. De changementen bij dit lied zijn beslist knap te noemen. Het laatste nummer voor de pauze: ‘A Night Like This’ is een spel van ritme en zang, fenomenaal.

Onvoorstelbaar als je dit koor ziet zingen, is het feit dat ze pas één jaar bestaan, zo muzikaal zijn ze en goed op elkaar ingespeeld. Bovenal is elk lied met zoveel plezier uitgevoerd, het zal me verbazen als ze niet een paar uitnodigingen krijgen om in andere plaatsen op te treden. Na de pauze blijkt het hele koor in andere kleding te zijn gestoken, de kleuren groen, legergroen, turquoise en bruin combineren schitterend bij elkaar. server hosting info . Dit alles wordt gesponsord door Pepperz, uit Vlaardingen.

‘El Tango de Roxanne’, een zeer professionele solo van Jaco Visser. De zaal luistert ademloos en het koor zit op het podium, op de grond. ‘The Rose’ een dromerig lied, á cappella gezongen. Mooi. Het volgende lied, ‘Bad Romance’ een spektakel voor de afwisseling. De kracht van dit optreden huist in de afwisseling, zowel voor het oor als voor het oog. Steeds is er weer iets geheel nieuws te beluisteren en zijn de zangers weer anders opgesteld. Het blijft boeien. Je bent nieuwsgierig naar wat er volgen zal. ‘Lost’ is weer een fraai geheel na het vorige spektakel. Dan komt Frank Giese met zijn ukelele met het nummer ‘Don’t worry, Be Hap-py.’ Hij zingt met veel plezier de solo, het koor op de achtergrond. Koor en publiek veranderen in een meeklappende deinende zee.‘True Colors’ hierna, á cappella gezongen. Geweldig. Uit ‘The Best of ABBA’: Thank you for the Music, Dancing Queen, I Have a Dream en Waterloo. Het hoeft geen betoog, dat áls het dak eraf had gekund, dit beslist was gebeurd. Onvermoeibaar brengt het koor ‘Hot Hot Hot’. Met dit heerlijke ritme en een laatste prachtig nummer, nemen ze afscheid. Dirigent Tim Quak is eigenlijk te bescheiden om zijn welverdiende ovatie in ontvangst te nemen. De zaal roept om een toegift en die krijgen ze: ‘A Night Like This’. We kijken allen reikhalzend uit naar jullie volgende optreden.
Cornelia Molendijk – van den Enden